Sebastin es un nino con el sindrome down. En una palavra Sebastian es amor, en dos: Sebastian cura. Sebastian cura esto es lo que el hace. Cura a Rama, a Simon, hasta a Juan Cruz y a Jay. Su frase favorita: Nadie es perfecto
I'm so tired of being here Suppressed by all my childish fears And if you have to leave I wish that you would just leave 'Cause your presence still lingers here And it won't leave me alone These wounds won't seem to heal This pain is just too real There's just too much that time cannot erase When you cried I'd wipe away all of your tears When you'd scream I'd fight away all of your fears And I held your hand through all of these years But you still have all of me You used to captivate me By your resonating light Now I'm bound by the life you left behind Your face it haunts my once pleasant dreams Your voice it chased away all the sanity in me These wounds won't seem to heal This pain is just too real There's just too much that time cannot erase When you cried I'd wipe away all of your tears When you'd scream I'd fight away all of your fears And I held your hand through all of these years But you still have all of me I've tried so hard to tell myself that you're gone But though you're still with me I've been alone all along When you cried I'd wipe away all of your tears When you'd scream I'd fight away all of your fears And I held your hand through all of these years But you still have all of me... All of me... All of me... 4 temporada cap 57 unul dintre cele mai emotionante momente, tacho o regaste pe jazmin si thiago pe mar l-as putea vedea de sute de ori si tot as plange la fel ca prima data, amo a los bonitos
Erase una vez, en un reino muy lejano, una reina que dió a luz una preciosa niña. Los reyes invitaron al bautizo a todas las hadas del reino pero, desgraciadamente, se olvidaron de invitar a la más malvada. A pesar de no haber sido invitada, la hada maligna se presentó en el palacio y, al pasar delante de la cuna de la pequeña, le arrojó un maleficio diciendo: " Al cumplir los dieciséis años te pincharás con un huso y morirás". Al oír eso, un hada buena que estaba cerca, pronunció un encantamiento a fin de mitigar la terrible condena: "Al pincharse en vez de morir, la muchacha permanerá dormida durante cien años y solo el beso de un apuesto príncipe la despertará." Pasaron los años y la princesita se convirtió en una muchacha muy bella. El rey había ordenado que fuesen destruidos todos los husos del palacio con el fin de evitar que la princesa pudiera pincharse. Pero eso de nada sirvió. Al cumplir los dieciséis años, la princesa acudió a un lugar desconocido del palacio y allí se encontró con una vieja sorda que estaba hilando. La princesa le pidió que le dejara probar. Y ocurrió lo que el hada malvada había previsto: la princesa se pinchó con el huso y cayó dormida al suelo. Después de variadas tentativas nadie consiguió vencer el malefício y la princesa fue tendida en una cama llena de flores. Pero el hada buena no se daba por vencida. Tuvo una brillante idea. Si la princesa iba a dormir durante cien años, todos los subditos del reino dormirian con ella. Así, cuando la princesa despertarse nada habria cambiado. Y así lo hizo. La varita dorada del hada se alzó y trazó en el aire una espiral mágica. Al instante todos los habitantes del palacio se durmieron. En el reino todo había enmudecido. Nada se movía, ni el fuego ni el aire. Todos dormidos. Alrededor del palacio, empezó a crecer un extraño y frondoso bosque que fue ocultandolo totalmente del resto del mundo en el transcurso del tiempo. Pero al término del siglo, un príncipe, que estaba de caza por allí, llegó hasta sus alrededores. El animal herido, para salvarse de su perseguidor, no halló mejor escondite que la espesura de los zarzales que rodeaban el palacio. El príncipe descendió de su caballo y, con su espada, intentó abrirse camino. Avanzaba lentamente porque la vegetación era muy densa. Descorazonado, estaba a punto de retroceder cuando, al apartar una rama, vio el hermoso palacio. Siguió avanzando hasta llegar a el. El puente levadizo estaba bajado. Llevando al caballo sujeto por las riendas, entró, y cuando vio a todos los habitantes tendidos en las escaleras, en los pasillos, en el patio, pensó con horror que estaban muertos, Luego se tranquilizó al comprobar que solo estaban dormidos. "¡Despertad! ¡Despertad!", chilló una y otra vez, pero fue en vano. Cada vez más extrañado, se adentró en el palacio hasta llegar a la habitación donde dormía la princesa. Durante mucho rato contempló aquel rostro sereno, lleno de paz y belleza; sintió nacer en su corazón el amor que siempre había esperado en vano. Emocionado, se acercó a ella, tomó la mano de la muchacha y delicadamente la besó... Con aquel beso, de pronto la muchacha se desesperezó y abrió los ojos, despertando del larguísimo sueño. Al ver frente a sí al príncipe, murmuró: ¡Por fin habéis llegado! no sabeís cuanto he soñado con este momento. El encantamiento se había roto. La princesa se levantó y tendió su mano al príncipe. En aquel momento todo el reino despertó. Todos se levantaron, mirándose sorprendidos y diciéndose qué era lo que había sucedido. Al darse cuenta, corrieron locos de alegría junto a la princesa, más hermosa y feliz que nunca. Al cabo de unos días, el palacio, hasta entonces inmerso en el silencio, se llenó de música y de alegres risas con motivo de la boda.
DÓNDE VOY A IR A PARTIR DE AHORA QUE NO TENGO UN CORAZÓN PARA SEGUIR Y AL INTENTAR RESPIRAR NO HAY EN EL AIRE LIBERTAD QUIÉN SOS DE DÓNDE VIENES DÓNDE VAS A IR SI PASAN LAS HORAS Y NO ENCUENTRAS NADA PARA COMPARTIR Y AL INTENTAR RESPIRAR NO HAY EN TU VIDA LIBERTAD TE PIDO QUE ME ACOMPAÑES A CAMBIAR DE AIRE A VER EL CIELO Y EL MAR TE PIDO QUE NO TE ENTREGUES CORTEMOS LAS REDES QUE NO NOS DEJAN VOLAR SI TE QUEDARAS CONMIGO TENDRÁS UN CAMINO CON LUZ AL FINAL SI NO VENÍS CONMIGO NO PODRÉ SEGUIR AHORA QUE ESTOY SOLA Y NO ENCUENTRO UNA RAZÓN PARA VIVIR Y AL INTENTAR RESPIRAR NO HAY EN EL AIRE LIBERTAD TE PIDO QUE ME ACOMPAÑES A CAMBIAR DE AIRE A VER EL CIELO Y EL MAR TE PIDO QUE NO TE ENTREGUES CORTEMOS LAS REDES QUE NO NOS DEJAN VOLAR SI TE QUEDARAS CONMIGO TENDRÁS UN CAMINO CON LUZ AL FINAL Y ESE CAMINO SERÁ TU DESTINO CON PUERTAS QUE SE ABREN HACIA LA VERDAD CON LUCES Y SOMBRAS Y POCA MEMORIA UN NUEVO CAMINO CON LUZ AL FINAL TE PIDO QUE ME ACOMPAÑES A CAMBIAR DE AIRE A VER EL CIELO Y EL MAR TE PIDO QUE NO TE ENTREGUES CORTEMOS LAS REDES QUE NO NOS DEJAN VOLAR SI TE QUEDARAS CONMIGO TENDRÁS UN CAMINO CON LUZ AL FINAL
Nacho y su Paisa la historia mas linda de amor que existe, una paisanita grasa y tonta pero con un alma tan pura qure cura hasta lo malo de los angeles y un nene bien que encuntra su felicidad despues un largo viaje lejos de ella y se despierta a la reliadad al ver los manos frios de mar como los manos de su paisa y regresa a la casa cambiando el futuro solo para estar con ella
Mi-ar lua ani sa vorbesc despre casi angeles si sa postez toate lucrurile frumoase pe care le-am invatat de la ei. Uneori ingeri sunt ingeniosi, cum nu vroiam sa ma apropii de ei s-au apropiat ei de mine in singurul mod in care i-asi fi putut intelege si mi-au trimis cel mai frumos cadou pe care puteau sa mi-l trimita: Casi Angeles
Asa incepe povestea cu o mica printesa care cade in fantana si un portal care se deschide cu iubire
Mar si Thiago
iubirea lor va da nastere lui bruno, creatorul portalului, prin portal bruno putea calatori in trecut pentru a-i proteja
Empty Chairs At Empty Tables - Nick Jonas - Marius
pentru mine cel mai bun marius e nick, chiar daca foarte multa lume critica performanta lui de la cea de-a 25-a aniversare a musicalului, nick are o finete aparte si o dulceata pe care nu i-o poate egala nici un alt marius.
M-am indragostit de cantec, de versuri si de modul in care il canta Anne. Cat adevar, cat chin, cata durere-"There was a time when men were kind/ When their voices were soft/ And their words inviting/ There was a time when love was blind/ And the world was a song/ And the song was exciting"cine mai e bun azi, cine mai vorbeste frumos si te asculta si are rabdare sa iti explice? nimeni.
Cine nu a iubit si nu i s-a raspuns cu aceleasi sentimente, cine nu a trait macar odata o experienta de dragoste in care sa iubeasca de unul singur si totusi sa spere si sa spere si sa spere?"I dreamed a dream in time gone by/When hope was high/And life worth living/I dreamed that love would never die/I dreamed that God would be forgiving"
E greu sa iubesti de unul singur, e greu sa lupti de unul singur. M-am indragostit de 2 personaje din les miserables fantine si eponine. Fantine e mama eroina care isi sacrifica viata pentru fiica ei, duce o viata de prostiuata pentru a-i asigura un trai decent. Ea a iubit de una singura si a fost parasita. Eponine e cealalta fata a iubirii, cealalta experienta, femeia tanara, indragostita care moare fara macar sa isi vada vreun vis implinit. in roman moartea ei e stupida. Moare impuscata de un glonte in timp ce ii aducea lui mariu o scrisoare de la cosette. Un gest facut din iubire care-i aduce moartea. In spectacolul les miserables i se face un pic de dreptate si moartea ei e glorioasa. Se aseaza in fata glontului destinat lui marius. Doua femei, doua destine, ambele prizoniere intr-o situatie fara sfarsit, sentimente fara sfarsit.